Hoxe en día, no contexto
nacional, pódense apreciar unha serie de problemas que fan que a aprendizaxe
das linguas estranxeiras en España non teña éxito. Como se pode ver nas probas
internacionais da Unión Europea, España segue sendo un dos países con mais
baixo nivel, a pesar das medidas propostas polas lexislacións para resolver
este problema. Sempre foi un país no que a aprendizaxe de idiomas estranxeiros
sufriu un déficit de coñecemento, pese a que o contexto da aprendizaxe de
linguas estranxeiras cambiara nos últimos anos grazas ao fenómeno da
globalización. Este fenómeno creou novos contextos sociais, culturais e
económicos nos que os coñecementos de idiomas cobraron unha importancia
significativa e obrigou a reconsiderar o papel da aprendizaxe de linguas. Sen
embargo, no contexto nacional aínda existen unha serie de problemas e
limitacións que repercuten no escaso éxito da aprendizaxe de idiomas, como pode
ser o tipo de metodoloxía que se imparte na aula, as escasas horas que se lle
dedica a ese idioma, a pouca mobilización do alumnado ao estranxeiro para unha inmersión
lingüística...
Na miña opinión, con respecto aos numerosos e importantes problemas que segue habendo hoxe en día para a aprendizaxe de linguas estranxeira no contexto nacional, penso que un dos máis importante e inxustos é a desfavorecida situación familiar do alumnado e os desequilibrios económicos e sociais que poden ter. O marco sociocultural e as circunstancias familiares que envolve ao alumnado exerce un papel moi importante na vida académica dos estudantes, tanto directa como indirectamente e, polo tanto, afecta tamén ao estudo e a adquisición das linguas estranxeiras.
Moitos casos de fracaso escolar teñen a súa principal orixe, ou un alto nivel de influencia, en variables de exclusión social vinculados a situacións familiares, socioeconómicas e/ou culturais desfavorables, problema que afecta bastante a aprendizaxe de linguas. Este tipo de alumnado ten falta de motivación, baixo nivel nas técnicas instrumentais, carencia de hábitos de traballo individual, pouca atención... Outro aspecto negativo é que, algúns estudantes, ao pertencer a unha clase social demasiado baixa, chegan a escola ou ao instituto cun nivel de competencia lingüística tan pobre que non satisfán as demandas escolares que se establecen en cada nivel de ensinanza. Estas deficiencias, ás veces, son tan profundas que ocasionan un nivel na lingua materna tan baixo que fai que sexan incapaces de expresarse correctamente, polo que afecta moitísimo á hora de aprender unha nova lingua. Ademais, outro aspecto negativo de vivir en situacións desfavorecidas é a falta de contacto cos nativos da lingua estranxeira que se está estudando e, polo tanto, coas situacións comunicativas reais nese idioma. Polo tanto, os intercambios de alumnos e estancias cortas nun país estranxeiro para fortalecer a aprendizaxe dun idioma son moi importantes e necesarias, pero, por desgraza, este tipo de alumnado que vive en ambiente socioeconómicos baixos normalmente non pode gozar desas experiencias enriquecedoras, xa que non teñen unha posibilidade económica suficiente. Así mesmo, o alumnado que vive en situacións de pobreza tampouco ten recursos como pode ser un ordenador, algo tan común hoxe en día na sociedade. Ademais, nestes momentos, este aparello é practicamente necesario nas aulas e na casa debido aos novos métodos activos que se están impartindo, sobre todo nas clases de linguas estranxeiras, onde as TICs axúdannos a comunicarnos co mundo. Polo tanto, este tipo de situacións no alumnado afecta moito á hora de impartir unha clase e, como docente, hai que estar especialmente atento ás posibles dificultades ou necesidades do alumnado.
Sen embargo, para estes problemas hai tamén varias solucións posibles. En primeiro lugar, no caso de alumnos que pertenzan a unha clase social demasiado baixa con pouca competencia lingüística, deberase ter en conta a atención a diversidade. Con respecto á falta de recursos materias, na clase deberanse realizar actividades que podan ser feitas por ese tipo de alumnado sen precisar materiais específicos, ou o centro podería tamén aportarlle ese tipo de material ou darlle algunha axuda. Ademais, con respecto ás mobilidades, os estudantes que viven en situacións socioeconómicas desfavorecidas deberían ter bolsas para poder ir ao estranxeiro e facer unha inmersión lingüística ou, para estar en contacto con nativos, no centro poderían solicitar auxiliares de conversa para relacionarse co acento.
En conclusión, os problemas que existen para a aprendizaxe de linguas estranxeiras no contexto nacional deben ir diminuíndo coas propostas de hoxe en día. O MCERL, no contexto internacional, e o Goberno e a Xunta, no nacional, deben por máis facilidades para as persoas con situacións desfavorables para que, independentemente de que teñan dificultades socioeconómicas, non repercuta na súa aprendizaxe de linguas estranxeiras e teñan as mesmas oportunidades que o resto de estudantes.
Na miña opinión, con respecto aos numerosos e importantes problemas que segue habendo hoxe en día para a aprendizaxe de linguas estranxeira no contexto nacional, penso que un dos máis importante e inxustos é a desfavorecida situación familiar do alumnado e os desequilibrios económicos e sociais que poden ter. O marco sociocultural e as circunstancias familiares que envolve ao alumnado exerce un papel moi importante na vida académica dos estudantes, tanto directa como indirectamente e, polo tanto, afecta tamén ao estudo e a adquisición das linguas estranxeiras.
Moitos casos de fracaso escolar teñen a súa principal orixe, ou un alto nivel de influencia, en variables de exclusión social vinculados a situacións familiares, socioeconómicas e/ou culturais desfavorables, problema que afecta bastante a aprendizaxe de linguas. Este tipo de alumnado ten falta de motivación, baixo nivel nas técnicas instrumentais, carencia de hábitos de traballo individual, pouca atención... Outro aspecto negativo é que, algúns estudantes, ao pertencer a unha clase social demasiado baixa, chegan a escola ou ao instituto cun nivel de competencia lingüística tan pobre que non satisfán as demandas escolares que se establecen en cada nivel de ensinanza. Estas deficiencias, ás veces, son tan profundas que ocasionan un nivel na lingua materna tan baixo que fai que sexan incapaces de expresarse correctamente, polo que afecta moitísimo á hora de aprender unha nova lingua. Ademais, outro aspecto negativo de vivir en situacións desfavorecidas é a falta de contacto cos nativos da lingua estranxeira que se está estudando e, polo tanto, coas situacións comunicativas reais nese idioma. Polo tanto, os intercambios de alumnos e estancias cortas nun país estranxeiro para fortalecer a aprendizaxe dun idioma son moi importantes e necesarias, pero, por desgraza, este tipo de alumnado que vive en ambiente socioeconómicos baixos normalmente non pode gozar desas experiencias enriquecedoras, xa que non teñen unha posibilidade económica suficiente. Así mesmo, o alumnado que vive en situacións de pobreza tampouco ten recursos como pode ser un ordenador, algo tan común hoxe en día na sociedade. Ademais, nestes momentos, este aparello é practicamente necesario nas aulas e na casa debido aos novos métodos activos que se están impartindo, sobre todo nas clases de linguas estranxeiras, onde as TICs axúdannos a comunicarnos co mundo. Polo tanto, este tipo de situacións no alumnado afecta moito á hora de impartir unha clase e, como docente, hai que estar especialmente atento ás posibles dificultades ou necesidades do alumnado.
Sen embargo, para estes problemas hai tamén varias solucións posibles. En primeiro lugar, no caso de alumnos que pertenzan a unha clase social demasiado baixa con pouca competencia lingüística, deberase ter en conta a atención a diversidade. Con respecto á falta de recursos materias, na clase deberanse realizar actividades que podan ser feitas por ese tipo de alumnado sen precisar materiais específicos, ou o centro podería tamén aportarlle ese tipo de material ou darlle algunha axuda. Ademais, con respecto ás mobilidades, os estudantes que viven en situacións socioeconómicas desfavorecidas deberían ter bolsas para poder ir ao estranxeiro e facer unha inmersión lingüística ou, para estar en contacto con nativos, no centro poderían solicitar auxiliares de conversa para relacionarse co acento.
En conclusión, os problemas que existen para a aprendizaxe de linguas estranxeiras no contexto nacional deben ir diminuíndo coas propostas de hoxe en día. O MCERL, no contexto internacional, e o Goberno e a Xunta, no nacional, deben por máis facilidades para as persoas con situacións desfavorables para que, independentemente de que teñan dificultades socioeconómicas, non repercuta na súa aprendizaxe de linguas estranxeiras e teñan as mesmas oportunidades que o resto de estudantes.
Referencias:
Educación Secundaria Obligatoria (ESO). Ministerio de Educación, Cultura y Deporte. Disponible en: https://www.mecd.gob.es/educacion-mecd/areas-educacion/estudiantes/educacion-secundaria.html
Educación Secundaria Obligatoria (ESO). Ministerio de Educación, Cultura y Deporte. Disponible en: https://www.mecd.gob.es/educacion-mecd/areas-educacion/estudiantes/educacion-secundaria.html
Ley Orgánica 8/2013, do 9 de diciembre, para la mejora de la calidad educativa (LOMCE). Boletín Oficial del Estado. Madrid, 10 de diciembre de 2013. Disponible en: https://www.boe.es/buscar/pdf/2013/BOE-A-2013-12886-consolidado.pdf
No hay comentarios:
Publicar un comentario